Yorulmak gelir insanın başına
Elleri tutmaz olur birden
O beste çalmaz olur radyolarda
Müjgan’la ben ağlaşamayız

Ekmek eski tadı vermez,
Su kandırmaz doyasıya
Kuş uçar ama kervan göçmez
Yine de kalırız dağlar başında

Hakikat, elleri cebinde
Hakikat, bir silüet halinde
Hep aynı uçurumda salınır,
Bir ileri, iki geri.
Bir geri, iki ileri.

Ateşten gömlektir sırtına
Bilmek, bulmak, anlamak

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir