A. Afrail Gök – Şimdi Ben

…tanımlayamadığıma

I
yapmam dediğim her şeyi yaptığım günlerdeyim
şiir yazıyorum
ağlıyorum
titriyorum
görüyorum

sonuçta engel yok sana ulaşmakla ölmem arasında
yeşeremedim, iyi değilim, biliyorum

şimdi ben sana verilmemiş çiçekler bütünü
yeni doğmuşum, karşındayım, gözlerim silik
gözyaşı o an oradaki herkes için fazla ergen irisi ve
benim gördüğüm tüm bilgeler sır tutmayı bildiler

ilkin bana ağla dediler
sonra çok ağladın, sus dediler
ellerim tutmamaya başladığında
kaybettin, hesabın bu dediler

II
şimdi ben sana kanıtlanmamış aşklar, duru görü
sana tarifsiz kederler getireceğim
ikimizin karşılıklı sevdiği bir evrende
zaman duracak, gözyaşları yeniden sayılacak
ve yaşlarını sildiğim gözlerinin rengini değiştirecek bu

tuttuğum ellerin o an hiç tutulmamış olacak
en güzel aşk şiirleri henüz yazılmamış

arkadaş hiç kavga ortasında aşkla sana bakmamış
tüm aşklar, tüm şiirler, her gece ikimize kalmış
ve perde kararırken kalbim açılmış

III
şimdi ben kapına gelip döndüğüm gün sayısı
cesaretimiz karşılıklı peri masalı
ne karşında ağlayacak gücüm
ne yeni bir şey söyleyecek yüzüm kalmış
böyle bilgeleşmişiz
ve gizlenmişiz, bu bizim çaresizliğimiz olmuş
aynaya bakamayıp kendimizi kanıtlamaya çalışmışız

o an mecalimiz kalmamış
ve ben yeni bir gömlek giymişim
geçmiş tüm acılar

ve perde kararırken zaman durmuş
bir kez daha vurulmuşuz
ve yağmur yutmuş tüm golleri bizden önce
sıfırdan başlamışız

IV
şimdi ben aşkın başlangıcı
bitmezmiş zaten.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir