sirenler dökülüyor teninden
olmayan tahakkümün
vuku buluyor en olmadık yerlerde
çift başlı ejderden at
at tüm yılgınlıklarını
sana ait olmayan yarıklardan
ışıklar dalga özelliği sergilesin
//fotoelektrik etkisi
ışığın dalga özelliğinin yanı sıra
parçacık özelliği de sergilesin sonra
sonrası hep fenalık, hep fitnelik
/ maalesef süreyyyacım, değil iyilik güzellik
[…]
(Toprak Şems Tezcan, Çift Yarık, Fihrist Kitap)
***
Şimdi bir ışık kalkıp gidiyor, gitsin; elektronlar durur mu onlar da gidiyor, gitsinler; oysa ışık bazen öyle gidiyor elektronlar bazen böyle; yani hem dalga-parçacık, hem öyle-böyle.
İşte bütün bunlar hep kuantum.
Bakarsan ayrılır, bakmazsan seninle… Seversen gider, giderse sevilir… falan filan… kuantum yani, kuantum işte.
Yani ki “sonrası iyilik güzellik falan değil”
demiş şair, Cemal abiye gönderme yaparak.
Ama bol ‘y’ ile. İşte şiirin bu selam çakma yeri de en büyük karmaşıklığa yol açan yer. Cemal abi -Elma şiirinde de “adımın bir harfini atıyorum” dediği üzre- Süreyya’dan bir “y”yi attı, malum. O “y”yi de Süreyya Evren sahiplendi diye biliyorum. Sonuçta, bu şiir açıkça Cemal SÜREYA’ya gönderme yapmasına ve SÜREYYYA Evren’le alakalı olmamasına rağmen -tahminimce vurgu amaçlı- “maalesef süreyyyacım” diyor. Bu durum da açıkçası okurun kafasını bir hayli karıştırıyyyor.
