Sana siyasi bir yasakla tamamlandım
Bilirsin bu sokağı içimde yitirdim
sonra üzerinden basarak geçtim
Zaman bana kalpsiz bir öğreti gibi yapıştı
Yaklaştın, bana elini verdin
Belli ki yıkmaktı dileğin
Sana istediğini vereceğimden emindin
Siyasi tarihim kötüydü geçmişimden kan taşıdın
Korneam zayıftı, körlük bilincimdi
Gözlerimin acımasız ağrısı sendendi
Doğurmak isterken kendini
bana karşı geldin
Çok inanç devşirdim ben bu coğrafyadan
Katlin vacipti, iptal ettirdim
Mekan içinde yalnızlık taşır
Düşünmek aklı oyalar, din kimseyi memnun etmez
Her şeye açıklama bulmak gerekir, dünya düzeni böyle işler
Umursamazlığın bende bir yerleri kanatır sonra yakar
Ben her evin yasını alırım durmadan yüreğime
Ben kimse ağlamıyorken de ağlarım
Korneam hep acır, söyledim
Sen kendi yasını bile atarsın başından
Ben seni ağlarım bir Anadolu köyünde
Sen kurnaz köylülerden yana değilsindir
Yasalar işlesin diye beklersin
Kohlberg’i büyük bir iştahla alırsın masana
Evrensel ahlak ilkelerine iman edersin
Acıyı bilmiyorsun sana söyledim
Ya da neye nasıl ne kadar üzüleceğini iyi öğrendin
Anan baban ölmedi
Arkadaşlarının ana babaları da ölmedi
Gitmediğin yerleri merak ediyorsun, ben her yeri gezdim
Bir dinle anlaşmadan önce mücadele verdim
Şeytanla kucaklaşmadan önce ateşi izledim
Ben sende her yeri elimi koymuş gibi bulurum
Her yerini gezdim, şehirsizdir kalbim
Yekinmesini bekleyen kim ölümün
Karanlık bir orta çağ kadar suçsuzum bilemezsin
Çirkinliğini örtmek isterim yüzümün
Bana yaklaşırsın, bu kokuya uzağım
Bu korneaya bu ellere, nasıl desem
Öpsen beni unuturum siyasi tarihimi
Yitiririm öfkemi
Kimliğimi eritirsin
Başka dilde konuşmayı öğretirsin
Beni anla dersin, sadece beni anla
Kendi dilimde seni anlayıp senin dilinde konuşmak
Ne kadar yaralar beni, bilemezsin
Bana bakarsın bakarsın, aptal mısın âşık mısın anlayamam
Ya ikisi de ya hiçbiri bence hiçbiri
Oyun oynamayı sevdiğin sokakların olur senin
Göğsünü kabartarak verdiğin adreslerin
Ben korkarım sorulardan, en çok da -nerelisin
Sokağımı unutmak isterim, ismimden başlayarak unutmayı evimi
Senin aklına güvenirim
Bak bu aşk bizim, canım sevgilim ve her şeyim
Birinin her şeyi olmaya şiddetle karşıydım oysa
Âşık olmak rezilliktir, büyütür bizi yeni oyunlara
“Aramızda kaldı aramızda, bu dağ aramızda
Bu aşk aramızda bu bakış aramızda
Bu suç aramızda bu öfke aramızda
Bu rezil tutku aramızda bu şiir aramızda”
Bunca şeyi bildin de sustun demek
Bir tanrın vardı ve benimle paylaşmadın demek
Olsun ben kırarım seni, yontulur biraz kibrin
Yatıştırmak istersin aramızdaki siyasi yasakları
Bizimkiler dersin sizinkilere medeniyet getirdi
Ben nefret ederim o zaman senden
Herkes içinde biraz İsrail taşır ama sevgilim
Herkes biraz da kendine öfkeli bu yüzden
Bu karanlık hepimizi yuttu kansa işte hepimizin elinde
Bu sevgili, bu aşk, nereden bilirim ben senin bildiklerini
Yavan bir öğreti zaman, çekilir aramızdan
Bir duvar daha lanetlenir sınırımızda, yaklaşırız
Yaklaşmaktan korkmalıyız
Huzurunu kaçırırız küçük hayatlarımızın
-önemli sakinlerinin
Arzumuzun üzerinde tiksindirici bir gecelik
Bunca yıl bunca uzağı yer bitirir aşkımız
Dışarıyı merak eden bir mahkumdur aşkımız
Dünyadan müebbet yemiş
İşte böylece bizim aramızda kalır her şey
Ve dışımızda
Âşık olmak hâlâ rezilliktir
Çünkü doğurdun kendini ve mimledin beni
Unutma buraya kadar seninle geldik
Nereden geldiğimizi yitirdik
Unutma kalbimin acımasız ağrısı sendendi
Çünkü doğurdun kendini
-Benden
Ve benim varlığım küllendi.
