Perspektif
Ufuktan ufka
Yaralar daha da belirginleşiyor
Nasıl çığlık atabiliyorsun?
Buna nasıl dayanabilirim?
parça parça
Vücudumun her zerresi
senin adını haykırıyor
gece yarısı
Bakışlarım senin gölgeni takip ediyor
Sonunda
Gözlerin beni benden aldı
Ama dünyanın hiçbir yerinde beni bekleyen birinin olduğunu sanmıyorum …
Işıldayan
Geceye inanmak istemiyorum
Uzaklığın soğuk ve siyah
Artık hiçbir mevsim bana gülümsemiyor
Sokaklar
Yüzler
Pencereler beni bekliyor
Hayal gücün eğildiğim bir tapınak
Bütün varlığım sende kayboldu
Beni karanlıkta bırakma
Bir köşede kıvrıldım
bir okşayış özlemi
Bir umut ışığı, bir yıldız
Geceye inanmak istemiyorum …
